Verhalen
Verhalen uit Liming, China
Hieronder vindt je een paar van de vele verhalen die wij tegengekomen zijn tijdens onze bezoeken aan Liming, China. Het is hartverwarmend om te horen en te zien hoe de opbrengsten van dit project kinderen zoals Zhou Yihui, Tian Enze, Wang Ya Jing, Gu Jia Zhen, Zhang Xin Bei en He Kai Xin hebben geholpen.
Zhou Yihui
Zhou Yihui is een jongen van 11 jaar oud met een milde verstandelijke beperking. Hij komt uit Ningjin County, Xingtai. Zijn arme familie bestaat uit 4 mensen die woonachtig zijn op het platteland.
Zhou’s vader is een eerlijke en hardwerkende boer die enkele hectaren land bewerkt. Als hij niet op de velden werkt, werkt hij als ongeschoolde arbeider in de bouw, sjouwt hij stenen en schept hij as.
Zhou’s moeder heeft een licht verstandelijke beperking, doet eenvoudig werk in huis en kan slecht met het huishoudgeld omgaan. Ze heeft geen mogelijkheid om werk te krijgen.
Zhou Yihui heeft ook een jonger broertje, maar door hun arme omstandigheden konden ze hem niet opvoeden en hebben ze hem naar zijn oma gestuurd. Zhou Yihui heeft een paar maanden basisonderwijs gevolgd. Hij is weggestuurd omdat hij de medeleerlingen niet met rust kon laten. Omdat hij niet meer naar school ging hij uit verveling afval verzamelen, waar hij maar kwam…
Zhou Yihui’s dagelijkse communicatie en begrip waren redelijk goed. In het dagelijkse leven kon hij een beetje voor zichzelf zorgen. Hij zong en telde tot 100, maar een simpele optelsom lukte hem niet. Ook Chinese karakters schrijven kon hij niet. Omdat zijn ouders niet het vermogen hadden hem iets te leren, had hij weinig geleerd maar tegelijkertijd leek hij wel de mogelijkheid tot leren te hebben.
Dit jaar is Zhou Yihui in maart gestart met special individueel onderwijs van het centrum. In het begin wist hij niets van persoonlijke hygiëne, daarom lag hier eerst de focus op. Hierbij kregen ook culturele waarden een plek. Ondanks zijn dagelijkse gewoontes die hij van jongs af aan had ontwikkeld moest de leraar hem regelmatig herinneren aan het belang van zijn persoonlijke hygiëne.
Na zo’n drie maanden kwam hier veel verbetering in en ontwikkelde hij hygiënische gewoontes als gezicht wassen, tanden poetsen en een bad nemen. Hij heeft ook geleerd om zijn kleding netjes op te vouwen en in zijn kast te leggen. Onder streng toezicht van zijn leraar heeft hij geleerd om het gasfornuis te gebruiken, het op de juiste stand te zetten en noedels en maïspap te maken. Hij snijdt ook groentes voor het koken…
Zhou Yihui is ook begonnen met leren tellen en rekenen; hij kan nu optellen en aftrekken tot 20. Daarbij gebruikt hij getallen van 1 tot 10 met zijn vingers, op de Chinese manier. Wat betreft de Chinese taal is hij begonnen met het begrijpen van pinyin (1*) en het leren schrijven van eenvoudige Chinese karakters.
Zhou Yihui heeft een redelijk goede mogelijkheid tot leren. De leraar hoeft hem alleen maar een paar keer de dingen voor te doen waarna hij het goed onthoudt. Hij is erg gelukkig op het centrum, hij vindt het leuk om naar school te gaan doet graag mee en neemt initiatief in communicatie met anderen.
Na het krijgen van een half jaar speciale/individuele begeleiding van het schoolprogramma lijkt hij een ander persoon te zijn geworden! Hij geniet ervan om in een helder verlicht klaslokaal te zitten en deel te nemen aan de onderwijs activiteiten. Net als elk normaal ander kind van zijn leeftijd speelt hij hier met plezier met zijn klasgenootjes. Als hij in het weekend naar huis gaat vraagt de leraar hem om zijn ouders te helpen in wat zij nodig hebben, hij heeft ook geleerd in het project hoe hij dat moet doen.
1*Pinyin is de romanisering van karakters. Omdat het Chinees geen fonetische taal is, kun je niet meteen zien hoe het woord moet worden uitgesproken. Daarom heeft het Chinees naast Chinese karakters ook een systeem om de uitspraak van de karakters te schrijven in Latijnse letters.
Tian Enze
Tian Enze is een jongen van 9 jaar oud met het syndroom van Down. Tian Enze heeft een slechte motorische coördinatie, cognitieve en taalstoornissen. Zeze (koosnaampje) is een kleine en “huilende baby”. Dit schooljaar ontving hij speciaal onderwijs en nam hij deel aan een revalidatietraining om het coördinatievermogen en de taal verstaanbaarheid te versterken.
- Interpersoonlijke communicatie: Tijdens de taaltraining doet Zeze mondelinge bewegingen en imiteert bewegingen, doet zijn mond open en spreekt “A” uit, en luistert goed naar instructies, wat vaak wordt geprezen door leraren.
- Thuisleven: een braaf kind dat zijn tanden poetst, de vloer veegt, vuilnis opruimt, vuilnis buiten zet en met hulp praat over hygiëne.
- Perceptuele beweging en sport: hij heeft een goed gevoel voor actieve beweging. Met bouwstenen spelen, op één voet staan, banden rollen, de bal schieten en de bal vangen zijn allemaal sporten die ZeZe leuk vindt. Hij oefent daarmee de fysieke coördinatie.
- Ontspanning en amusement: improviseert op melodieën, imiteert optredens en kleurt patronen.
- Praktische discipline: Ze Ze tekent eenvoudige Chinese karakters na en schrijft heel graag. Als de les is afgelopen, wil hij zijn schrijfboek liever niet opruimen. De kennis van gewone dingen, zoals groenten, fruit, dieren, enz., is lastig uit te spreken voor ZeZe, maar ze kunnen allemaal wel correct worden aangewezen. Hij kan tellen met cijfers van 1 tot 20.
Wang Ya Jing
Wang Ya Jing is een meisje van 14 jaar oud, met een verstandelijke beperking. Ya Jing kan worden beschouwd als een oudere leerling in de klas voor speciaal onderwijs. Volgens het individuele opleidingsplan besteden we meer aandacht aan haar onderzoek naar zelfzorg en handfunctie thuis, en hebben we goede resultaten behaald na herhaald en intensief lesgeven en oefenen in de dagelijkse praktijk. Ya Jing’s basale taaluitdrukking is oké, en haar taalvermogen is gemiddeld. De grootste tekortkoming is haar gebrek aan initiatief. De leraar geeft veel instructies, maar Ya Jing heeft veel aanmoediging nodig om het af te maken. Ze is een lieftallig “lui schaap” die haar leraar laat lachen en huilen. Leraren leggen de nadruk op het samenwerken met de ouders om het speciale onderwijsprogramma ook thuis toe te passen, waardoor kinderen meer mogelijkheden hebben om te oefenen.
- Interpersoonlijke communicatie: de meest enthousiaste “prater”, die ook hulp zal zoeken(ook bij bezoekers).
- Taken voor het leven thuis: gebruik van eigen borstel om waterbekers te borstelen (zie foto), doeken te wassen, tafels schoon te maken, kleding op te vouwen, je haar te wassen met weinig hulp, je haar te föhnen met hulp en quilts te vouwen. Ya Jing kan dit heel goed, maar er is speciaal toezicht voor nodig van leraren, anders wordt ze “lui”.
- Perceptueel bewegen en sporten: grote blokken rijgen, loopsnelheid verbeteren, afwisselend trappen op en af lopen
- Ontspanning en vermaak: graffiti met figuren, legpuzzel, eenvoudig ritme spelen op muziekinstrumenten en het knippen van papier
- Aanpassing aan de gemeenschap: Ya Jing neemt graag deel aan spelactiviteiten
- Praktische discipline: Ze kan veel voorkomende afbeeldingen en kaarten herkennen, eenvoudige basisvergelijking maken, 5 woorden en 4 zinnen van kinderliedjes herhalen, eenvoudige sommen met de getallen van 1 tot 10 maken.
Shi Jiaqui
(helaas geen foto ontvangen)
Shi Jiaqi is een 15-jarig meisje met milde hersenverlamming, kan zelfstandig 5 of 6 stappen lopen. Ze is een “topleerling” in het speciaal onderwijs. Shi Jiaqi ging vanaf het begin van de oprichting naar het speciaal onderwijs. Dankzij de gezamenlijke inspanningen van de leraren heeft zij nu de vierde klas van de basisschool bereikt en is zij begonnen met de voorstudie. Bij oudere leerlingen in het speciaal onderwijs besteden leraren aandacht aan het versterken van het functioneren in het gezin en de zelfredzaamheid. Nu kan ze zich wassen, haar haar wassen en haar haar föhnen met een föhn. Tijdens het schooljaar heeft de leraar voor een nieuwe kitchenette gezorgd en leerde ze enkele eenvoudige maaltijden maken, zoals het koken van instant noedels en roerei. Ze kan helpen met eenvoudige huishoudelijke taken, zoals afwassen, koken en thuis kleren wassen. Vanwege haar goede Chinese taalvaardigheid leerde de lerares haar woorden in het woordenboek op te zoeken en moedigde haar aan om meer te lezen. Jia Qi leest korte verhalen voor uit een sprookjesboek. Aan het begin van het nieuwe semester kwam er een elektronische piano in de klas. Zij en haar leraar gingen samen enthousiast aan de slag om op de elektronische piano te leren spelen. Jia Qi heeft een opgewekte persoonlijkheid. Als ze in de vakantie thuis is, gebruikt ze WeChat om met vrienden en docenten te chatten, foto’s te maken en te delen in haar vriendenkring en haar gevoel van voldoening te delen als ze met haar broer, die als koerier werkt, op een elektrische driewieler rijdt.
Rui Bao over de school in Liming
“Ik ben Rui Bao en ik kan naar school! Dat is heel bijzonder in mijn land. Kinderen zoals ik, met een beperking, kunnen hier eigenlijk niet naar school. Veel mensen denken dat wij niks kunnen en laten ons daarom aan ons lot over. Maar dat is natuurlijk niet waar. Dankzij jullie (Wereldkinderen en Kinderwelzijn China) leer ik nu rekenen, taal en lezen. En natuurlijk ook hoe ik met andere mensen om moet gaan. Dat is genoeg om later een fijn beroep te kunnen uitoefenen. Zo weet ik zeker dat ik nooit in armoede zal moeten leven.”
Gu Jia Zheng
Gu Jia Zheng is een vierjarige jongen. Vanwege zijn zwakke spieren heeft hij een ontwikkelingsachterstand. Toen hij voor het eerst in het Liming Station kwam, kon hij alleen rechtop zitten en liggen. Hij sprak nauwelijks en leek erg ongelukkig. Hij huilde voortdurend en na de eerste twee weken was er geen verbetering merkbaar. De specialisten in het Liming Station konden moeilijk contact met hem krijgen. In China gaan gehandicapte kinderen niet altijd naar school, vandaar dat hij nauwelijks kon spreken en het in het begin wat eng vond om met de specialisten te werken. Hij was alleen zijn ouders om hem heen gewend.
Zhang Xin Bei
Zhang Xin Bei is een meisje van elf maanden met een psychomotorisch vertraagde ontwikkeling. Ze kwam naar het revalidatiecentrum toen ze drie maanden oud was, ze kon haar hoofd niet optillen en had zeer zwakke buik- en rugspieren. Toen ze iets meer dan vijf maanden oud was, kon Bei Bei haar handje eindelijk openen en als haar ouders speelgoed in de buurt neerlegden, was ze in staat om dat te pakken. Daarna leerde ze rollen en mede dankzij deze nieuwe vaardigheid werd haar wereld vergroot. Kruipen is nog steeds lastig voor haar, maar ze heeft al geleerd om vanuit de buikligging te gaan zitten en andersom. Ze heeft deze keer echt een grote stap gezet, en er zullen er nog meer volgen!
He Kai Xin
Jongen van vijf jaar oudToen He Kai Xin enkele jaren terug voor het eerst in het revalidatiecentrum kwam, waren zijn spieren erg zwak. Hij kon alleen maar liggen en zitten. Met veel oefenen en heel hard werken kan hij nu al, met behulp van klittenband om zijn voeten en de trappers, zelfstandig fietsen op een driewieler. Dit is natuurlijk een geweldig resultaat waar iedereen in het revalidatiecentrum erg trots op is!